ເລື່ອງໄດ້ຍິນເປັນປະຈຳໃນສັງຄົມສູ່ມື້ນີ້ ແມ່ນກະທຳໄປຍ້ອນຮູ້ເທົ່າບໍ່ເຖິງການ ຈຸດປະສົງຂອງຜູ້ໃຊ້ເວົ້າແນວນີ້ ແມ່ນເພື່ອຫຼີກລຽງຈາກການທີ່ຜູ້ອື່ນຈະເອົາຄວາມຜິດ ໃຫ້ກາຍເປັນການອະໂຫສິກຳ ຫຼື ໃຫ້ອະໄພໃຫ້ກັນແລະກັນ ຍ້ອນການກະທຳຜິດເລັກໆນ້ອຍໆໃຫ້ກາຍເປັນຜູ້ບໍ່ມີຄວາມຜິດ ຫຼື ຜິດໜັກໜາ ກໍຂໍໃຫ້ເປັນຄວາມຜິດທີ່ມີລັກສະນະເບົາບາງລົງ ຜູ້ທີ່ຮູ້ເທົ່າບໍ່ເຖິງການ ແຕ່ກະທຳຄວາມຜິດໄປຍ່ອມຈະຖືກດຳເນີນຄະດີຕາມກົດໝາຍ ເພາະຜູ້ທີ່ຮູ້ເທົ່າບໍ່ເຖິງການ ກົດໝາຍອາຍາບໍ່ອະນຸຍາດໃຫ້ຍົກເວັ້ນຄວາມຜິດອອກຈາກຕົວ ເນື່ອງຈາກຜູ້ກ່ຽວເປັນຄົນທີ່ມີສະຕິສຳປະຊັນຍະຄົບຖ້ວນສົມບູນ ໝາຍຄວາມວ່າ ບຸກຄົນຜູ້ນັ້ນ ມີສະຕິ ຮູ້ຜິດ ຮູ້ຖືກ ໃນຂະນະທີ່ກະທຳ ຫຼື ເອີ້ນວ່າຜູ້ທີ່ມີຄວາມສາມາດທາງດ້ານການປະພຶດ ຫຼື ເປັນຜູ້ທີ່ບໍ່ໃບ້ ບໍ່ບ້າ ບໍ່ເສຍຈິດ ກ່ອນເວລາກະທຳຜິດ.
ຕາມປະມວນກົດໝາຍອາຍາແລ້ວ ຜູ້ທີ່ມີຈະມີຄວາມຮັບຜິດຊອບທາງອາຍາ ກໍຕໍ່ເມື່ອບຸກຄົນ ນິຕິບຸກຄົນ ຫາກມີການກະທຳທີ່ເປັນອັນຕະລາຍຕໍ່ສັງຄົມ ຊຶ່ງໄດ້ກຳນົດໄວ້ໃນປະມວນກົດໝາຍອາຍາ ແລະ ກົດໝາຍສະບັບອື່ນ ທີ່ກຳນົດການກະທຳຜິດທາງອາຍາ ແລະ ໂທດ ແລະ ເມື່ອມີຄຳຕັດສີນຂອງສານທີ່ໃຊ້ໄດ້ຢ່າງເດັດຂາດ.
ຕາມມາດຕາ 33 ຂອງປະມວນກົດໝາຍອາຍາໄດ້ລະບຸວ່າ ຜູ້ທີ່ຈະພົ້ນຈາກຄວາມຮັບຜິດຊອບທາງອາຍາຈະຕ້ອງມີສາເຫດດັ່ງນີ້: 1. ການໝົດອາຍຸຄວາມໃນການຮ້ອງຟ້ອງ 2. ການຖືກບັງຄັບ ແລະ ການຖືກຂົ່ມຂູ່ 3. ການປ້ອງກັນຕົວ 4. ສະພາວະທີ່ຈຳເປັນ 5. ການປະຕິບັດໜ້າທີ່ຕາມວິຊາຊີບ 6. ການປະຕິບັດຕາມຄຳສັ່ງ 7. ການຫຼີ້ນກິລາ 8. ການກະທຳຜິດຊຶ່ງຈຳເປັນຕ້ອງມີຄຳຮ້ອງຟ້ອງຂອງຜູ້ຖືກເສຍຫາຍ ນອກຈາກສາເຫດທີ່ກ່າວມານີ້ແລ້ວ ກົດໝາຍຈະບໍ່ອະນຸຍາດໃຫ້ຜູ້ກະທຳຜິດຫຼຸດພົ້ນອອກຈາກການດຳເນີນຄະດີຢ່າງເດັດຂາດ ເຖິງຈະອ້າງວ່າກະທຳໄປຍ້ອນຮູ້ເທົ່າບໍ່ເຖິງການເທົ່ານັ້ນ.
ບຸກຄົນທົ່ວໄປທີ່ມີອາຍຸແຕ່ 15 ປີຂຶ້ນໄປ ເປັນຄົນທີ່ມີສະຕິສຳປະຊັນຍະສົມບູນ ລ້ວນແຕ່ຕ້ອງໄດ້ຮັບຜິດຊອບຕໍ່ການກະທຳທີ່ມີຜົນໄດ້ຜົນເສຍຂອງຕົນທັງນັ້ນ ຖ້າກະທຳຜິດທາງອາຍາກໍຕ້ອງຮັບຜິດຊອບທາງອາຍາ ແລະ ຄວາມເສຍຫາຍທາງແພ່ງທີ່ຕິດພັນກັບທາງອາຍາ ຊຶ່ງຕົນເອງໄດ້ກໍ່ຂຶ້ນເຊັ່ນ ຄ່າສ້ອມແປງ ຄ່າມ້ຽນຄາບສົ່ງສະການ ຄ່າປົວແປງຈິດໃຈ ຄ່າປິ່ນປົວ ຄ່າທຳອູ່ສູ່ຂວັນ ຫຼື ຄ່າອື່ນທີ່ກົດໝາຍໄດ້ກຳນົດໄວ້.
ການກະທຳຜິດຍ້ອນຄວາມຮູ້ເທົ່າບໍ່ເຖິງການ ອາດຈະເປັນພຽງສາເຫດທີ່ພາໃຫ້ຫຼຸດຜ່ອນ ຫຼື ອາດຈະເປັນສາເຫດທີ່ພາໃຫ້ເພີ່ມຄວາມຮັບຜິດຊອບທາງອາຍາເທົ່ານັ້ນ ຕົວຢ່າງ: ທ້າວ ຈຸກ ລັກຄຳຂອງນາງ ເຈັກ ຫຼາຍສິບບາດ ແຕ່ຊິໄປອ້າງວ່າ ກະທຳໄປຍ້ອນຮູ້ເທົ່າບໍ່ເຖິງການແມ່ນບໍ່ໄດ້ ເພາະວ່າຜູ້ກ່ຽວຮູ້ດີວ່າການລັກຊັບຂອງບຸກຄົນອື່ນເປັນການກະທຳຜິດ ແຕ່ຜູ້ກ່ຽວກໍລັກ ແລະ ກໍມີເຈດຕະນາລັກ ແລະ ກໍເຖິງຜົນສະທ້ອນທີ່ຈະຕາມມາ ຫຼື ທ້າວ ເກັ່ງ ດືງກະເປົາຂອງນາງ ແກະ ໄດ້ເງິນ ແລະ ຄຳຈຳນວນໜຶ່ງ ຫຼັງຈາກຈັບຕົວໄດ້ຜູ້ກ່ຽວຈະອ້າງວ່າ ກະທຳໄປຍ້ອນຄວາມຮູ້ເທົ່າບໍ່ເຖິງການ ກໍບໍ່ສາມາດຫຼີກເວັ້ນຈາກຄວາມຜິດໄດ້ເຊັ່ນດຽວກັນ.
ສະນັ້ນ ຈຶ່ງຕ້ອງເຂົ້າໃຈວ່າ ການກະທຳໃດທີ່ກົດໝາຍໄດ້ກຳນົດວ່າເປັນຄວາມຜິດ ແລະ ກຳນົດໂທດໄວ້ແລ້ວ ບຸກຄົນນັ້ນຈະຕ້ອງຮັບຜິດຊອບຕໍ່ການກະທຳຂອງຕົນ ຕາມປະມວນກົດໝາຍອາຍາ ແລະ ກົດໝາຍອື່ນ ໄດ້ກຳນົດໄວ້ຕາມລະດັບຄວາມເປັນອັນຕະລາຍຮ້າຍແຮງຕໍ່ສັງຄົມ ຫາກໃຜຄິດວ່າ ກະທຳຜິດໄປຍ້ອນຄວາມຮູ້ເທົ່າບໍ່ເຖິງການແລ້ວ ກົດໝາຍຈະບໍ່ເອົາຜິດເອົາໂທດ ຖືວ່າຄິດຜິດຕ້ອງຄິດໃໝ່.
ໂດຍ: ໄມ້ງັດ