ໃນປັດຈຸບັນ ອາຊະຍາກຳຄ້າມະນຸດ ໄດ້ກາຍເປັນບັນຫາທີ່ທັງໂລກຕ້ອງໄດ້ຮ່ວມມືກັນຕ້ານ ຍ້ອນວ່າມັນໄດ້ກາຍເປັນອາຊະຍາກຳທີ່ໄຮ້ພົມແດນ ເຊິ່ງປະເທດດຽວບໍ່ສາມາດແກ້ໄຂເອງໄດ້ ຕົວຢ່າງ:
ທີ່ມຽນມາ: ມີຂ່າວຕ່າງປະເທດອອກມາໃຫ້ຮູ້ວ່າ ການຄ້າມະນຸດໃນມຽນມານັ້ນ ເປັນໄປໃນຮູບແບບການແຕ່ງດອງແອບແຝງຄື ດ້ວຍຮູບການຂົນຂວາຍຊວນເຊື່ອຍິງສາວ ໃຫ້ໄປແຕ່ງດອງກັບຊາວຕ່າງປະເທດ ເພື່ອອະນາຄົດທີ່ດີ ແລະ ສົດໃສກວ່າ ເຊັ່ນຂ່າວໜັງສືພິມວຽງຈັນທາມ (Vientiane Times) ສະບັບວັນທີ 20 ພະຈິກ 2017 ໄດ້ໃຫ້ຮູ້ວ່າ ທາງການມຽນມາ ໄດ້ຈັບກຸມຜູ້ຕ້ອງສົງໄສໃນຄະດີຄ້າມະນຸດ ທີ່ນະຄອນມັນດາເລ ຜູ້ກະທຳຄວາມຜິດໄດ້ຕົວະຍົວະຫຼອກລວງແມ່ຍິງຈຳນວນ 3 ຄົນ ທີ່ມີອາຍຸແຕ່ 20-21 ປີ ໃຫ້ໄປແຕ່ງດອງກັບຜູ້ຊາຍຈີນ ແຕ່ໂຊກດີທີ່ເຈົ້າໜ້າທີ່ຕຳຫຼວດມັນດາເລ ຊາບກ່ຽວກັບອາຊະຍາກຳນີ້ໄດ້ກ່ອນ ຈຶ່ງສາມາດຈັບກຸມຜູ້ຕ້ອງສົງໄສໄດ້ທັນການ ລາຍລະອຽດຈາກເຈົ້າໜ້າທີ່ຕຳຫຼວດໃຫ້ຮູ້ວ່າ: ແມ່ຍິງທັງສາມຄົນທີ່ຖືກຕົວະຍົວະ ຖ້າພວກເຂົາຕົກລົງແຕ່ງດອງກັບຜູ້ຊາຍຈີນ ຈະໄດ້ເງິນຈຳນວນ 5 ລ້ານຈາດ (ສະກຸນເງິນມຽນມາ) ໃນທີ່ສຸດ ລົດບັນທຸກ 3 ສາວມຽນມາ ແລະ ນັກຕົ້ມຕຸນ ອາຍຸ 35 ປີ ທີ່ອ້າງຕົນເອງວ່າເປັນນາຍແປພາສາຈີນ ກໍຖືກຈັບກຸມຢູ່ດ່ານຊາຍແດນມັນດາເລ ຄະດີດັ່ງກ່າວຊີ້ໃຫ້ເຫັນວ່າ ການຄ້າມະນຸດໃນຮູບແບບຫຼອກລວງໃຫ້ແມ່ຍິງໄປແຕ່ງດອງກັບຊາຍຕ່າງປະເທດນັ້ນ ກຳລັງມາແຮງ ດັ່ງນັ້ນ ຕ້ອງມີສະຕິ ແລະ ມີມາດຕະການປ້ອງກັນລ່ວງໜ້າ ບໍ່ໃຫ້ເຫດການນີ້ເກີດຂຶ້ນໄດ້.
ທີ່ຫວຽດນາມ: ເພື່ອປ້ອງກັນການຄ້າມະນຸດໃນຮູບການບໍລິການໂສເພນີ ທາງລັດຖະບານຫວຽດນາມ ຈຶ່ງໄດ້ສະເໜີຮ່າງລັດຖະບັນຍັດການລົງທຶນໃຫ້ສະພາແຫ່ງຊາດ ພິຈາລະນາຮັບຮອງເອົາໃນຕົ້ນເດືອນກັນຍາ ປີ 2014 ຮ່າງລັດຖະບັນຍັດດັ່ງກ່າວ ໄດ້ກຳນົດຫ້າມການລົງທຶນດຳເນີນທຸລະກິດຄ້າປະເວນີຢ່າງເດັດຂາດ ເຫດຜົນທີ່ນຳໄປສູ່ການສະເໜີດັ່ງກ່າວ ແມ່ນອີງໃສ່ປາກົດການຫຍໍ້ທໍ້ໃນສູນການຄ້າປະເວນີແອບແຝງໄດ້ເພີ່ມຂຶ້ນຢູ່ ຫວຽດນາມ ໃນຮູບການບໍລິການຕ່າງໆ ເຊັ່ນ: ຂະແໜງການຫຼິ້ນເກມ ກາຊີໂນ ຮ້ານອົບນວດ ແລະ ອື່ນໆ ທີ່ຂະຫຍາຍຕົວແຮງຕາມຊາຍແດນຕິດກັບປະເທດເພື່ອນບ້ານ ແລະ ຕາມສະຖານທີ່ທ່ອງທ່ຽວສຳຄັນຫຼາຍແຫ່ງຢູ່ຫວຽດນາມ ຍັງມີຂໍ້ສະເໜີຈາກນັກວິຊາການ ແລະ ນັກສັງຄົມສາດຈຳນວນໜຶ່ງ ທີ່ມີທັດສະນະວ່າ ຄວນເຮັດໃຫ້ການຄ້າປະເວນີຖືກກົດໝາຍ ໂດຍອ້າງວ່າ ມັນຈະຊ່ວຍໃຫ້ຄະດີຕົວະຍົວະຫຼອກລວງ ຫຼື ບັນຫາການຂົ່ມຂືນຫຼຸດນ້ອຍຖອຍລົງ ທັງຈະເປັນການສະດວກໃນການປ້ອງກັນການແຜ່ລະບາດ ຂອງພະຍາດຕິດຕໍ່ທາງເພດອີກດ້ວຍ ແນວໃດກໍດີ ທາງການຫວຽດນາມ ຍັງຢຶດໝັ້ນໃນຂໍ້ຫ້າມການລົງທຶນໃສ່ການຄ້າປະເວນີ ໄປພ້ອມໆກັບການລົງທຶນດ້ານອື່ນໆ ເຊັ່ນ: ການຜະລິດອາວຸດ ການຄ້າອະໄວຍະວະມະນຸດ ການຜະລິດອາວຸດ ການຜະລິດສິນຄ້າ ທີ່ຂັດຕໍ່ຫຼັກສິລະທຳທາງສັງຄົມ ການຜະລິດສິນຄ້າປອມແປງລຽນແບບສິນຄ້າທີ່ເປັນໄພຕໍ່ຄົນ ແລະ ສັດ.