ການສຶກສາຊິ້ນໃໝ່ ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າດວງຕາເວັນຂອງພວກເຮົາປາກົດວ່າ ມີການປ່ຽນແປງໜ້ອຍໃນຄວາມສະຫວ່າງ ແລະ ຄວາມເຂັ້ມຂອງແສງສະຫວ່າງຫຼາຍກວ່າດາວອື່ນໆ ທີ່ມີລັກສະນະຄ້າຍຄືກັນ.
ນັກຄົ້ນຄວ້າໄດ້ລາຍງານເມື່ອບໍ່ດົນຜ່ານມານີ້ ຈາກການສຳຫຼວດດາວເຄາະດວງອື່ນໆອີກ 369 ດວງ ເມື່ອທຽບໃສ່ກັບດວງອາທິດກ່ຽວກັບອຸນຫະພູມພື້ນຜິວ ຂະໜາດ ແລະ ການໝູນວຽນອ້ອມຕົວເອງ ແລະ ພົບວ່າໂດຍສະເລ່ຍແລ້ວດາວອື່ນໆມີຄວາມປ່ຽນແປງຂອງຄວາມສະຫວ່າງ ແລະ ຄວາມເຂັ້ມຂອງແສງຫຼາຍກວ່າແສງແດດຂອງພວກເຮົາເຖິງ 5 ເທົ່າ.
ທ່ານ Timo Reinhold ນັກດາລາສາດຢູ່ສະຖາບັນຄົ້ນຄວ້າລະບົບພະລັງງານແສງຕາເວັນ Max Planck ໃນປະເທດເຢຍລະມັນ ຫົວໜ້າການຂຽນບົດລາຍງານສະບັບນີ້ ກ່າວກັບສຳນັກຂ່າວ Reuters ວ່າ ຄວາມແຕກຕ່າງຂອງຄວາມສະຫວ່າງແມ່ນຜົນມາຈາກຈຸດດ່າງດຳເທິງພື້ນດວງດາວ ແລະ ວ່າການຄົ້ນພົບດວງດາວທີ່ມີຕົວແປຕ່າງໆ ຄ້າຍຄືກັນກັບດວງອາທິດຂອງເຮົາຫຼາຍ ແຕ່ມີການປ່ຽນແປງຫຼາຍກວ່າເຖິງ 5 ເທົ່າມັນໜ້າແປກໃຈ.
ແສງຕາເວັນຂອງພວກເຮົາ ສ່ວນໃຫຍ່ແມ່ນປະກອບດ້ວຍອາຍແກັສ hydrogen ແລະ helium ເປັນສ່ວນໃຫຍ່ ແລະ ເປັນດາວຂະໜາດທຳມະດາທີ່ພົບໄດ້ທົ່ວໄປ ເຊິ່ງກໍ່ຕົວຂື້ນເມື່ອ 4.500 ລ້ານປີກ່ອນ ດ້ວຍເສັ້ນຜ່າສູນກາງປະມານ 1 ລ້ານ 400.000 ກິໂລແມັດ ແລະ ອຸນຫະພູມພື້ນຜິວຢູ່ທີ່ 5.500 ອົງສາເຊ.
ນັກຄົ້ນຄວ້າໄດ້ປຽບທຽບຂໍ້ມູນທາງວິທະຍາສາດຂອງດາວອື່ນໆ ດ້ວຍບັນທຶກປະຫວັດສາດກ່ຽວກັບພຶດຕິກຳຂອງດວງອາທິດ ໂດຍການເກັບກຳຂໍ້ມູນການສັງເກດການຈຸດດຳເທິງດວງອາທິດປະມານ 400 ປີ ລວມທັງຂໍ້ມູນກ່ຽວກັບການປ່ຽນແປງຂອງສ່ວນປະກອບທາງເຄມີຂອງຕົ້ນໄມ້ ແລະ ການສະສົມຂອງກ້ອນທີ່ເຊື່ອມໂຍງກັບພຶດຕິກຳຂອງດວງອາທິດ ເປັນເວລາປະມານ 9.000 ປີ ບັນທຶກເຫຼົ່ານີ້ ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າດວງຕາເວັນບໍ່ມີການປ່ຽນແປງໃດໆຫຼາຍໄປກວ່າປັດຈຸບັນນີ້ເລີຍ.
ການຄົ້ນພົບວ່າດວງອາທິດ ບໍ່ໄດ້ມີການປ່ຽນແປງຫຼາຍເທົ່າກັບດາວອື່ນໆທີ່ຄ້າຍຄືກັນ ອາດຈະເປັນຂ່າວດີສຳລັບທຸກໆຊີວິດໃນໂລກ ເພາະວ່າດວງອາທິດມີພະລັງຫຼາຍເກີນໄປ ອາດສົ່ງຜົນກະທົບທີ່ສຳຄັນຕໍ່ສະພາບພູມສາດ ແລະ ພູມອາກາດຂອງໂລກ ແລະ ຈະປ່ຽນເງື່ອນໄຂສຳລັບສະພາບຊີວິດຢູ່ເທິງໂລກໜ່ວຍນີ້ໄດ້ ນອກຈາກນັ້ນ ການກະຕຸ້ນຄື້ນຟອງໄຟຟ້າຈາກຈຸດສີດຳທີ່ເພີ່ມເຕີມໃນດວງອາທິດ ຈະສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ໂລກ ແລະ ອາດກໍ່ໃຫ້ເກີດບັນຫາກັບດາວທຽມ ແລະ ອຸປະກອນສື່ສານອື່ນໆໃນໂລກໄດ້.
ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ ຕອນນີ້ແດດອາດຈະຢູ່ໃນເວລາທີ່ງຽບສະຫງົບ ແລະ ອາດຈະມີຄວາມປັ່ນປ່ວນຫຼາຍກວ່າເດີມໄດ້ໃນອະນາຄົດ ແຕ່ນັກຄົ້ນຄວ້າກ່າວວ່າ ການຄາດຄະເນພຶດຕິກຳຂອງດວງອາທິດໃນໄລຍະ 11 ປີຂ້າງໜ້າ ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າບໍ່ມີຫຍັງຈະປ່ຽນແປງໃນອະນາຄົດ ອັນໃກ້ນີ້ແນ່ນອນ.