ສະພາບການນຳໃຊ້ສານເຄມີຢາຂ້າຫຍ້າ ຢູ່ບັນດາແຂວງແມ່ນຖືກນຳໃຊ້ຢ່າງກວ້າງຂວາງ ແລະ ໜ້າເປັນຫ່ວງ ມີຊາວກະສິກຳບາງຈຳນວນ ໄດ້ນຳໃຊ້ເຂົ້າໃນການກະສິກຳຄົວເຮືອນ ອຸດສາຫະກຳ ປູກກ້ວຍອ້ອຍຂອງນັກລົງທຶນ ແລະ ເກີດມີຂະບວນບໍລິການສີດຢາຂ້າຫຍ້າເປັນຈຳນວນຫຼາຍ ເຊິ່ງປັດໄຈຫຼັກທີ່ປະຊາຊົນ ກໍຄື ນັກລົງທຶນທີ່ຫັນມານຳໃຊ້ສານເຄມີ ແມ່ນພຽງແຕ່ເປັນການຫຼຸດຜ່ອນແຮງງານການຜະລິດເທົ່ານັ້ນ ສ່ວນໄພອັນຕະລາຍທີ່ຕາມມາແມ່ນບໍ່ໄດ້ຄຳນຶງເຖິງ ອັນໄດ້ກໍ່ໃຫ້ເກີດໂລກໄພໄຂ້ເຈັບ ຜົນເສຍຫາຍຕາມມາ.
ຈາກການເກັບກຳຂໍ້ມູນການນຳໃຊ້ສີດຢາຂ້າຫຍ້າຢູ່ 5 ແຂວງພາກເໜືອໃນເບື້ອງຕົ້ນມີຫຼາຍກວ່າ 38 ຊະນິດ ບໍ່ລວມເອົາສານກະຕຸ້ນຮໍໂມນ ແລະ 36 ຊະນິດ ລ້ວນແຕ່ນອນຢູ່ໃນບັນຊີການເກືອດຫ້າມຂອງກະຊວງກະສິກຳປ່າໄມ້ ເລກທີ 2860/ກປ ແລະ ສັນຍາລ໋ອດສະເຕີດຳທີ່ ສປປ ລາວ ເປັນພາຄີ ໂດຍສະເພາະແມ່ນ ນ້ຳຢາສານເຄມີຊະນິດພາລາຄອນທີ່ມີພິດຕົກຄ້າງເຖິງ 20 ປີ ສ່ວນໄກໂຄເຊດຈັດຢູ່ໃນກໍລະນີອະນຸໂລມ ຍ້ອນວ່າພິດຕົກຄ້າງບໍ່ຍາວນານດ້ວຍປັດໄຈທີ່ເປັນໄພຕໍ່ຊີວິດ ທຳມະຊາດ ຊີວະນາໆພັນ.
ຜົນກະທົບຂອງການນຳໃຊ້ຢາຂ້າຫຍ້າ ເຊິ່ງມາເຖິງປັດຈຸບັນ ໄດ້ມີການປຸກລະດົມໃຫ້ຢຸດນຳໃຊ້ສານເຄມີໃນການຂ້າຫຍ້າ ແລະ ພືດຕ່າງໆ ໂດຍໄດ້ປຸກລະດົມໃຫ້ຫັນມານຳໃຊ້ອິນຊີວັດຖຸທົດແທນເຂົ້າໃນການຂ້າຫຍ້າ ແລະ ພືດເຊິ່ງເປັນສານທີ່ບໍ່ສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ຜູ້ບໍລິໂພກ ສຳລັບການເລືອກໃຊ້ຢາຂ້າຫຍ້ານອກຈາກຈະສົ່ງຜົນໃນໄລຍະຍາວແລ້ວນັ້ນ ຍັງສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ຜູ້ນຳໃຊ້ສານເຄມີດັ່ງກ່າວ ເພາະຢາຂ້າຫຍ້າທີ່ເລືອກນຳໃຊ້ໃນທຸກມື້ນີ້ ສາມາດສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ຮ່າງກາຍ ຜູ້ໃຊ້ໂດຍການຊືມຜ່ານເຂົ້າທາງຜິວໜັງຂອງຜູ້ນຳໃຊ້ ແລະ ຫາຍໃຈດູດເອົາສານດັ່ງກ່າວ ເຂົ້າໃນຮ່າງກາຍກໍ່ໃຫ້ເກີດຜົນກະທົບຕໍ່ສຸຂະພາບຕາມມາພາຍຫຼັງ ນອກຈາກນີ້ ອາດຈະກໍ່ໃຫ້ເກີດອາການພູມແພ້ບໍລິເວນຜິວໜັງ ເວົ້າລວມແລ້ວ ການນຳໃຊ້ຢາຂ້າຫຍ້ານັ້ນແມ່ນມີຜົນກະທົບຢ່າງຮ້າຍແຮງ ແລະ ອາດຈະສົ່ງຜົນໃຫ້ເກີດບັນຫາແກ່ຜູ້ນຳໃຊ້ເອງ ແລະ ສິ່ງແວດລ້ອມ.
ເພື່ອເປັນການປົກປ້ອງແຕ່ຫົວທີ ກອງທຶນປົກປັກຮັກສາສິ່ງແວດລ້ອມ ໄດ້ຈັດສັນງົບສະໜັບສະໜູນທາງດ້ານການຄວບຄຸມມົນລະພິດປີ 2021 ຫາ 2025 ໂດຍໄດ້ຮັບອະນຸມັດສະໜອງຫ່ວງທຶນດ້ານນີ້ ເພີ່ມຈາກເພດານງົບທີ່ຕັ້ງເປົ້າໄວ້ເພີ່ມຕື່ມອີກ 5% ເພື່ອນຳເອົາທຶນດັ່ງກ່າວ ມານຳໃຊ້ເຂົ້າໃນການເຜີຍແຜ່ສົ່ງເສີມປຸກລະດົມ ໃຫ້ປະຊາຊົນຮູ້ເຖິງຜົນຮ້າຍຂອງການນຳໃຊ້ຢາຂ້າຫຍ້າຢ່າງກວ້າງຂວາງ ແລະ ໃຊ້ເຂົ້າໃນການຄົ້ນຄວ້າຫາສິ່ງທີ່ຈະນຳມາໃຊ້ທົດແທນຢາດັ່ງກ່າວ ເພື່ອເປັນການຮັກສາສຸຂະພາບຂອງຜູ້ນຳໃຊ້ ແລະ ຮັກສາສິ່ງແວດລ້ອມ.