ການສະຫຼອງ 70 ປີວັນສ້າງຕັ້ງສື່ມວນຊົນຜ່ານໄປ… ແຕ່ຜູ້ຂຽນຢາກເວົ້າເຖິງໜ້າທີ່ອັນໜັກໜ່ວງ ແລະ ມີກຽດສະຫງ່າຂອງນັກຂ່າວພວກເຮົາ.
ຜົນງານກໍມີຫຼາຍການເຕີບໃຫຍ່ຂະຫຍາຍຕົວກໍລື່ນເກົ່າ… ແຕ່ພວກເຮົາກໍຕ້ອງຍອມຮັບວ່າໃນຍຸກດິຈີຕອນນີ້ ສື່ມວນຊົນພວກເຮົາມີສິ່ງທ້າທາຍຫຼາຍຢ່າງ ຍ້ອນການປາກົດຕົວຂອງສື່ອອນລາຍ ຕ້ອງຍອມຮັບວ່າ ສື່ອອນລາຍເປັນແຫຼ່ງກະຈາຍຂ່າວທີ່ສຳຄັນ ຂອງຍຸດທະສາດຫັນປ່ຽນໂດຍສັນຕິ ຂອງອິດທິກຳລັງປໍລະປັກຕໍ່ລະບອບຂອງພວກເຮົາ.
ບັນດາຂ່າວປອມ ຂ່າວລື ຂ່າວປັ່ນປວນຕ່າງໆນັ້ນລ້ວນແຕ່ມານຳສື່ອອນລາຍ ສະນັ້ນ ບັນຫາອະທິບາຍຂ່າວທີ່ສື່ອອນລາຍຕັ້ງຂຶ້ນນັ້ນ ມັນເປັນໜ້າທີ່ຂອງວົງການສື່ມວນຊົນ ກໍຄື ນັກຂ່າວພວກເຮົາ.
ຂໍແລກປ່ຽນເນີ ! ຢາກອະທິບາຍທຸກບັນຫາທີ່ສື່ອອນລາຍຕັ້ງຂຶ້ນ ນັກຂ່າວພວກເຮົາຕ້ອງກຳໄດ້ບາງກົດໝາຍສຳຄັນດັ່ງນີ້:
ກົດໝາຍວ່າດ້ວຍສື່ມວນຊົນ ສະບັບເລກທີ 019/ສພຊ ລົງວັນທີ 04 ພະຈິກ 2016 ໃນນັ້ນ ຢາກໃຫ້ກຳແໜ້ນ ມາດຕາ 3 ການອະທິບາຍສັບ ໃນຂໍ້ 6 ນ້ອຍ: ນັກຂ່າວ ໝາຍເຖິງບຸຄະລາກອນຂອງອົງການສື່ມວນຊົນ ທີ່ເຮັດໜ້າທີ່ຊອກເກັບກຳຂໍ້ມູນຂ່າວສານຢູ່ພາຍໃນ ແລະ ຕ່າງປະເທດ ແລ້ວແຕ່ງເປັນບົດ ຂ່າວ ແລະ ລາຍການ ສະໜອງໃຫ້ແກ່ພາຫະນະສື່ມວນຊົນ.. ນອກນັ້ນ ຍັງມີມາດຕາ 5 ຫຼັກການເຄື່ອນໄຫວວຽກງານສື່ມວນຊົນ ກໍຄື ມາດຕາ 9 10 11 12.
ການປະມວນກົດໝາຍອາຍາ ໂດຍສະເພາະ ມາດຕາ 168 ການສ້າງຄວາມເສຍຫາຍຜ່ານສື່ສັງຄົມອອນລາຍ.
ບັນດາກົດໝາຍທີ່ກ່ຽວພັນກັບບັນຫາທີ່ສື່ສັງຄົມອອນລາຍຕັ້ງຂຶ້ນ.
ຂໍໂທດເນີ… ບໍ່ແມ່ນອວດຮູ້ອວດສະຫຼາດຫຍັງດອກ ອາຊີບນັກຂ່າວນີ້ແມ່ນອາຊີບທີ່ຂົນຂວາຍຫາຄວາມຮູ້ທີ່ບໍ່ມີເມືອງພໍໃຫ້ຕົນເອງ ເພື່ອຈະໄດ້ອະທິບາຍບັນຫາຕ່າງໆທີ່ສັງຄົມຕັ້ງຂຶ້ນ ອາຊີບນີ້ອ່ານຫຼາຍ ນອນໜ້ອຍ ນັ່ງກົ້ນຕິດຕັ່ງແຕ່? ຫຼື ຈະເວົ້າຕາມຄຳໂຕ່ງໂຕຍຂອງລາວເຮົາກໍຖືກເຊັ່ນວ່າ: ເປັນເຈົ້າພັນຕາ ພະຍາພັນຫູ.
…ຈົ່ງພູມໃຈໃນອາຊີບໃນໜ້າທີ່ອັນໜັກໜ່ວງແຕ່ມີກຽດສະຫງ່າ…