ພົບກັນຕາມເຄີຍກັບຄໍລຳ “ເບິ່ງບ້ານເຂົາເອົາບົດຮຽນ” ຊຶ່ງເຮັດໜ້າທີ່ສັນຫາມາເລົ່າກ່ຽວກັບມາດຕະການ ກໍຄື ນະໂຍບາຍຄຸ້ມຄອງລັດ ຄຸ້ມຄອງສັງຄົມ ສົ່ງເສີມການພັດທະນາເສດຖະກິດ ແລະ ອື່ນໆໃນປະເທດຕ່າງໆ ເພື່ອເບິ່ງວ່າອັນໃດທີ່ບ້ານເຮົາສາມາດຖອດຖອນເປັນບົດຮຽນ ນຳໃຊ້ໃຫ້ເໝາະສົມກັບສະພາບຄວາມເປັນຈິງຂອງພວກເຮົາໄດ້ ສຳລັບບົດນີ້ ຜູ້ຂຽນໄດ້ຈັດສັນກັ່ນຕອງເອົາບົດຮຽນບາງຢ່າງ ຈາກອິນໂດເນເຊຍ ແລະ ກຳປູເຈຍ ມາຕ້ອນທ່ານຜູ້ອ່ານ ກ່ຽວກັບມາດຕະການອະນຸຮັກສັດປ່າ.
ທີ່ ອິນໂດເນເຊຍ: ດິນແດນທີ່ມີເກາະດອນນ້ອຍ ແລະ ໃຫຍ່ກວ່າ 10 ພັນແຫ່ງ ຊຶ່ງໄດ້ແກ່ ອິນໂດເນເຊຍນີ້ ແມ່ນບ່ອນຢູ່ອູ່ນອນຂອງພັນສັດນາໆຊະນິດ ລວມທັງສັດຍຸກດຶກດຳບັນ ເຊັ່ນ: ມັງກອນໂກໂມໂດ ລີງພັນອຸລັງອຸຕັງ ແລະ ພັນນົກສຽງຫວານ ທີ່ຫາບໍ່ພົບໃນປະເທດອື່ນໆ ດັ່ງນັ້ນ ຈິ່ງບໍ່ເປັນເລື່ອງແປກທີ່ປະເທດນີ້ ໄດ້ກາຍເປັນແຫຼ່ງເພາະພັນ ບັນຫາການຄ້າສັດປ່າຢ່າງຜິດກົດໝາຍ ເພາະສັດປ່າຫາຍາກເຫຼົ່ານີ້ ເປັນທີ່ຕ້ອງການໃນຕະຫຼາດຕ່າງປະເທດ ເພື່ອປ້ອງກັນບໍ່ໃຫ້ສັດປ່າພັນທີ່ເປັນເອກະລັກຂອງປະເທດ ຖືກລັກລອບຄ້າຂາຍ ອິນໂດເນເຊຍ ໄດ້ປັບປຸງກົດໝາຍສິ່ງແວດລ້ອມຄືນໃໝ່ ໂດຍໄດ້ກຳນົດໂທດໜັກຂຶ້ນຕໍ່ພວກລ່າ ພວກຄ້າສັດປ່າ ດ້ວຍການຕັດອິດສະຫຼະພາບສູງສຸດເຖິງ 20 ປີ ໃນເມື່ອກ່ອນໂທດຕິດຄຸກສຳລັບຄະດີນີ້ ສູງສຸດແມ່ນ 5 ປີ ທ່ານ ທາຣີ ຟາໂທນີ ເຈົ້າໜ້າທີ່ລະດັບສູງຂອງກະຊວງສິ່ງແວດລ້ອມ ທີ່ເປັນເຈົ້າການສ້າງກົດໝາຍສະບັບປັບປຸງ ໄດ້ກ່າວກ່ຽວກັບຈຸດປະສົງຂອງກົດໝາຍວ່າ: ເພື່ອປົກປັກຮັກສາຄວາມຫຼາກຫຼາຍທາງຊີວະພາບ ທີ່ແສນອຸດົມສົມບູນຂອງອິນໂດເນເຊຍເອົາໄວ້ ໂດຍສະເພາະແມ່ນສັດປະເພດຫາຍາກ ແລະ ໃກ້ຈະສູນພັນ ເຊັ່ນ: ລີງອຸລັງອຸຕັງ ເສືອ ແລະ ແຮັດ ເປັນຕົ້ນ ສາເຫດທີ່ເຮັດໃຫ້ຈຳນວນສັດປ່າບົກແຫ້ງລົງໃນອິນໂດເນເຊຍນັ້ນ ແມ່ນມາຈາກການຕັດໄມ້ທຳລາຍປ່າ ຊຶ່ງເປັນບ່ອນຢູ່ອາໄສຂອງສັດ ແຕ່ຮ້າຍແຮງໄປກວ່ານັ້ນ ແມ່ນການລັກລອບລ່າ ເພື່ອຂາຍເອົາເງິນເຂົ້າຖົງບຸກຄົນ ຫຼື ເພື່ອເອົາຊິ້ນສ່ວນຂອງສັດໄປປຸງຢາພື້ນເມືອງປະເພດບຳລຸງກຳລັງ.
ທີ່ ກຳປູເຈຍ: ຂ່າວຕ່າງປະເທດ ເມື່ອປະມານ 4 ປີຜ່ານມາ ໄດ້ໃຫ້ຮູ້ວ່າ: ບັນດານັກອະນຸຮັກສັດໃກ້ຈະສູນພັນຢູ່ກຳປູເຈຍ ໄດ້ຍົກຍ້າຍເຕົ່ານ້ຳຈືດ (ປາຝາອອງ) ຈຳນວນ 200 ໂຕ ໄປຢູ່ເຂດສະຫງວນສະເພາະທີ່ເກາະກັງ ຍ້ອນຢ້ານວ່າຖ້າປ່ອຍໄວ້ບ່ອນເກົ່າ ພວກມັນອາດຈະສູນພັນ ຍ້ອນການຖືກລັກລອບລ່າ ຫຼື ຍ້ອນການປ່ຽນແປງຂອງສະພາບດິນຟ້າອາກາດ ເຕົ່ານ້ຳຈືດພັນດັ່ງກ່າວ ເປັນ 1 ໃນ 25 ສາຍພັນເຕົ່າຂອງໂລກທີ່ໃກ້ຈະສູນພັນ ຢູ່ກຳປູເຈຍ ເຕົ່າຊະນິດນີ້ມີຊື່ວ່າ: “ເຕົ່າກະສັດ” ຫຼື “ເຕົ່າພະລາຊາ” (Royal Turtle) ຍ້ອນວ່າເມື່ອກ່ອນມີແຕ່ເຈົ້າຊີວິດ ແລະ ເຊື້ອພະວົງເທົ່ານັ້ນ ຈິ່ງມີສິດສະເຫວີຍ (ກິນ) ໄຂ່ເຕົ່າຊະນິດນີ້ ຢູ່ກຳປູເຈຍ ມີຄວາມເຊື່ອວ່າ ເຕົ່າພະລາຊານີ້ ໄດ້ສູນພັນໄປແລ້ວແຕ່ດົນ ແຕ່ບັງເອີນໃນປີ 2000 ພັນເຕົ່າຊະນິດນີ້ ໄດ້ຖືກຄົ້ນພົບວ່າຍັງມີຢູ່ ໂດຍໄດ້ຄົ້ນພົບຜົ້ງທີ່ເຕົ່າເຄີຍອາໄສຢູ່ ແລະ ສາມາດເກັບກູ້ໄຂ່ຂອງພວກມັນມາໄດ້ 564 ໜ່ວຍ ເອົາໄປຟັກເປັນລູກອ່ອນໄດ້ 382 ໂຕ ຈາກນັ້ນມາ ເຕົ່າພະລາຊາ ກໍເລີຍແຜ່ພັນ ແລະ ຖືກກຳນົດໃຫ້ເປັນເຕົ່າມໍລະດົກແຫ່ງຊາດ ກຳປູເຈຍ ໃນປີ 2005.