ລັດແຫ່ງ ສປປ ລາວ ແມ່ນລັດປະຊາທິປະໄຕ ປະຊາຊົນ. ອຳນາດທັງໝົດເປັນຂອງປະຊາຊົນ ໂດຍປະຊາຊົນ ແລະ ເພື່ອຜົນປະໂຫຍດຂອງປະຊາຊົນ ຊຶ່ງປະກອບດ້ວຍບັນດາຊັ້ນຄົນຢູ່ໃນສັງຄົມ ໂດຍແມ່ນກຳມະກອນ ກະສິກອນ ແລະ ນັກຮຽນຮູ້ປັນຍາຊົນເປັນຫຼັກແຫຼ່ງ.
ສິດເປັນເຈົ້າຂອງປະເທດຊາດ ຂອງປະຊາຊົນລາວບັນດາເຜົ່າ ໄດ້ຮັບການປະຕິບັດ ແລະ ຮັບປະກັນດ້ວຍການເຄື່ອນໄຫວຂອງລະບົບການເມືອງ ຊຶ່ງມີພັກປະຊາຊົນ ປະຕິວັດລາວ ເປັນແກນນຳ.
ສະນັ້ນ ທຸກການເຄື່ອນໄຫວໃດກໍຕາມຂອງບຸກຄົນ ຫຼື ກຸ່ມຄົນບໍ່ດີເພື່ອຫວັງມ້າງເພທຳລາຍຄວາມສະຫງົບຂອງຊາດ ຄວາມເປັນລະບຽບຮຽບຮ້ອຍຂອງສັງຄົມ ການໂຄສະນາບິດເບືອນເພື່ອຫວັງແບ່ງຄວາມສາມັກຄີພາຍໃນຊາດ ການຈຳແນກລະຫວ່າງເຜົ່າຊົນ ການຂ້າລ້າງເຜົ່າພັນ ຈະຕ້ອງໄດ້ຮັບໂທດຕາມປະມວນກົດໝາຍອາຍາໄດ້ກຳນົດໄວ້.
ໃນມາດຕາ 227 ໄດ້ກ່າວເຖິງການຈຳແນກເຜົ່າຊົນ ເນື້ອໃນມາດຕານີ້ໄດ້ລະບຸວ່າ: ບຸກຄົນໃດ ຫາກໄດ້ຈຳແນກ ແບ່ງແຍກ ກີດກັ້ນ ຈຳກັດການເຂົ້າຮ່ວມ ຫຼື ເລືອກປະຕິບັດຕໍ່ບຸກຄົນອື່ນ ເນື່ອງຈາກເຫດຜົນທາງດ້ານເຜົ່າຊົນ ຈະຖືກຕຳນິວິຈານ ຫຼື ດັດສ້າງໂດຍບໍ່ຕັດອິດສະລະພາບ ຫຼື ລົງໂທດຕັດອິດສະລະພາບແຕ່ 1 ປີ ຫາ 3 ປີ ແລະ ຈະຖືກປັບໃໝແຕ່ 3.000.000 ກີບ ຫາ10.000.000 ກີບ.
ນອກຈາກມາດຕາທີ່ໄດ້ກ່າວມາຂ້າງເທິງນີ້ແລ້ວ ມາດຕາ 210 ໄດ້ກຳນົດກ່ຽວກັບການດັບສູນເຊື້ອຊາດໄວ້ດັ່ງນີ້ ບຸກຄົນໃດຫາກໄດ້ ຂ້າ ລ້າງຜານສະມາຊິກຈຳນວນຫຼານຊອງຊົນຊາດ ເຜົ່າ. ເຊື້ອຊາດ ຫຼື ສາສະໜາໃດໜຶ່ງ ທັງໝົດ ຫຼື ບາງສ່ວນ ຫຼື ໄດ້ສ້າງຄວາມເສຍຫາຍຢ່າງຮ້າຍແຮງທາງຮ່າງກາຍ ແລະ ຈິດໃຈ ຂອງສະມາຊິກຈຳນວນຫຼາຍຂອງກູ່ມ ຫຼື ໄດ້ນຳໃຊ້ມາດຕະການບໍ່ໃຫ້ມີການກເນີດເດັກ ພາຍໃນກຸ່ມ ເພື່ອຈຸດປະສົງດັບສູນເຊື້ອຊາດ ຈະຖືກລົງໂທດຕັດອິດສະລະພາບ 10 ປີຫາ 20 ປີ ແລະ ຈະຖືກປັບໃໝ ແຕ່ 1.000.000.000 100.000.000.000 ຫຼື ປະຫານຊີວິດ.
ການກະກຽມໃຫ້ແກ່ການກະທຳຜິດ ຄວາມພະຍາຍາມກໍ່ການກະທຳຜິດ ກໍຈະຖືກລົງໂທດ.
ນອກຈາກນີ້ ບໍ່ວ່າການກະທຳໃດໆທີ່ເປັນການແຕະຕ້ອງເຖິງສິດເສລີພາບຂອງພົນລະເມືອງ ແລະ ເປັນການກະທຳຜິດທາງອາຍາກໍລ້ວນແຕ່ຈະຕ້ອງໄດ້ຮັບຜີດຊອບຕໍ່ການກະທຳ ທີ່ໄດ້ສ້າງຄວາມເສຍຫາຍໃຫ້ແກ່ຜົນປະໂຫຍດລວມຂອງຊາດ ຂອງລັດ ຂອງລວມໝູ່ ແລະ ຂອງບຸກຄົນ ຈະຕ້ອງນຳເອົາບຸກຄົນ ກຸ່ມຄົນດັ່ງກ່າວມາຮັບໂທດຕາມກົດໝາຍຢ່າງແນ່ນອນ.