ກວ່າສັງຄົມຈະຍອມຮັບໃນຖານະຕຳແໜ່ງ ອາດຕ້ອງໄດ້ໃຊ້ເວລາເກືອບຊົ່ວຊີວິດ ແຕ່ໃນການທຳລາຍກຽດຊື່ສຽງນັ້ນ ອາດໃຊ້ເວລາພຽງຊົ່ວອຶດໃຈດຽວ.
ລອງຫວນກັບຄືນໄປເບິ່ງວັນເວລາກ່ອນໜ້າ ທີ່ຈະບັນລຸເປົ້າໝາຍຂອງການມີຖານະຕຳແໜ່ງ ຕ້ອງໃຊ້ເວລາ ໃຊ້ທຶນຮອນຫຼາຍສ່ຳໃດ ທີ່ຈະຄັດເລືອກເອົາບຸຄະລາກອນຜູ້ສືບທອດພາລະກິດຂອງພັກ ຂອງຊາດ ຕ້ອງໃຊ້ເວລາອີກເທົ່າໃດ ຈຶ່ງຈະຄັດເລືອກຈາກເປົ້າໝາຍພຽງບໍ່ທໍ່ໃດຄົນ ເຊິ່ງເລີ່ມຕັ້ງແຕ່ການຊອກຫາບຸກຄົນ ຂັ້ນຕອນຂອງການຄັດເລືອກ ການບັນຈຸເຂົ້າໃນຕຳແໜ່ງງານ ການເຝີກອົບຮົມ ການພັດທະນາເພື່ອຍົກລະດັບ ຕະຫຼອດເຖິງການພິຈາລະນາຜົນງານຄຸນງາມຄວາມດີ ການເລື່ອນຊັ້ນ ການເລື່ອນຕຳແໜ່ງ ແລະ ບັນຫາອື່ນໆທີ່ກ່ຽວພັນກັບບຸຄະລາກອນ.
ຍົກຂຶ້ນໃຫ້ເຫັນບັນຫາຕ່າງໆເຫຼົ່ານີ້ ຈຸດປະສົງແມ່ນຢາກໃຫ້ເຂົ້າໃຈວ່າ ບຸຄະລາກອນແມ່ນສິ່ງທີ່ມີຄຸນຄ່າສູງສຸດ ແລະ ເປັນປັດໄຈສຳຄັນທີ່ເຮັດໃຫ້ວຽກງານສຳເລັດຜົນ.
ອີກບັນຫາໜຶ່ງ ການເປັນຜູ້ທີ່ມີຖານະຕຳແໜ່ງ ຈຳເປັນຕ້ອງໃຫ້ຄວາມສຳຄັນເປັນຢ່າງຍິ່ງກັບການບໍລິຫານ ການເປັນຜູ້ນຳ ການຮຽນຮູ້ພາຍໃນ ອົງກອນ ແລະ ສິ່ງສຳຄັນທີ່ສຸດໃນການເປັນຜູ້ນຳທີ່ມີຕຳແໜ່ງ ຄືການເປັນບຸກຄົນທີ່ເປັນແບບຢ່າງທີ່ດີ ເຊິ່ງຜູ້ຢູ່ໃຕ້ບັງຄັບບັນຊາ ມີຄວາມສັດທາຢາກຈະປະຕິບັດຕາມທຸກໆສິ່ງທີ່ຫົວໜ້າກະທຳ ຈະເປັນສິ່ງທີ່ຊີ້ໃຫ້ເຫັນວ່າ ມະຫາຊົນມີຄວາມນັບຖືໃນຕົວຫົວໜ້າ ແລະ ຕ້ອງການຮຽນເຮັດຕາມແບບສະບັບຫົວໜ້າ ໂດຍຫົວໜ້າຜູ້ມີຕຳແໜ່ງທີ່ປະສົບຄວາມສຳເລັດ ມັກໄດ້ແກ່ບຸກຄົນທີ່ປະກອບດ້ວຍຄຸນສົມບັດຫຼາຍປະການ…
ເມື່ອໄດ້ກາຍເປັນບຸກຄົນສຳຄັນທີ່ມີຖານະຕຳແໜ່ງ ຄົງສັງເກດເຫັນວ່າ ກວ່າທີ່ບຸກຄົນຜູ້ໜຶ່ງ ຈະເດີນທາງມາເຖິງບັນລັງກຽດຕິຍົດຂອງຄວາມສຳເລັດ ຕ້ອງໃຊ້ທຶນຮອນ ບຸຄະລາກອນ ເວລາ ການເຝິກຝົນ ຜ່ານຂະບວນການມາຫຼາຍພຽງໃດ ແລະ ເມື່ອໄດ້ຄວາມສຳເລັດນັ້ນມາຄອບຄອງແລ້ວ ຫາກປະໝາດຂາດສະຕິດ້ວຍຄວາມເລີ່ນເລີ້ ບໍ່ພະຍາຍາມຮັກສາຕຳແໜ່ງກຽດຊື່ສຽງໄວ້ ຈົນໃນທີ່ສຸດຊື່ສຽງກໍຈະກາຍເປັນ “ຊື່ເສຍ” ແລະ ເມື່ອໄປພົວພັນກັບບຸກຄົນໃດໜຶ່ງ ກໍເລີ່ມຖືກມອງເບິ່ງໄປໃນແງ່ລົບ.
ເມື່ອຖືກເບິ່ງໃນແງ່ລົບຫຼາຍຂຶ້ນ ຕຳແໜ່ງກຽດຊື່ສຽງກໍບໍ່ຄົງເໝືອນເດີມອີກຕໍ່ໄປ.
ຖ້າຫາກຍັງບໍ່ຮັບຮູ້ ແລະ ເຂົ້າໃຈ ມື້ໜຶ່ງຈະຂາດຄວາມເຄົາລົບນັບຖື ແລະ ໝົດຄວາມສັດທາ ເຖິງເວລານັ້ນ ຈະເປັນພຽງບຸກຄົນໜຶ່ງທີ່ “ເຄີຍ” ມີຖານະຕຳແໜ່ງຄົນໜຶ່ງແຕ່ພຽງເທົ່ານັ້ນ.
ເປັນໜ້າເສຍດາຍທີ່ໄດ້ໃຊ້ເວລາທັງຊີວິດ ເພື່ອສະແຫວງຫາ ແລະ ພະຍາຍາມຄອບຄອງຄວາມສຳເລັດ ແຕ່ເມື່ອຄວາມສຳເລັດມາຮອດແລ້ວ ຊ້ຳຜັດປ່ອຍໃຫ້ສິ່ງນັ້ນຫຼຸດມືໄປຢ່າງງ່າຍດາຍ ພຽງຍ້ອນຄວາມປະໝາດຂາດສະຕິຂອງຕົນເອງ.
ສູ່ມື້ນີ້ ສັງເກດເຫັນວ່າ ສື່ສັງຄົມອອນລາຍດ້ານຂໍ້ມູນຂ່າວສານປົນເປື້ອນໄປດ້ວຍ ສະນັ້ນ ຄວນຮູ້ໄຈ້ແຍກເບິ່ງວ່າ ຂໍ້ມູນຂ່າວສານໃດເປັນໜ້າເຊື່ອຖື ມີສາລະປະໂຫຍດສ່ຳໃດ ສັງຄົມສູ່ມື້ນີ້ ເປັນສັງຄົມຄວາມເຊື່ອ ຄືໄດ້ຍິນໄດ້ຟັງຫຍັງມາ ກໍບໍ່ຄ່ອຍສົນໃຈທີ່ຈະພິຈາລະນາກວດສອບເບິ່ງຂໍ້ເທັດຈິງ ແຕ່ມັກຈະບໍ່ເຊື່ອໄວ້ກ່ອນ ສະນັ້ນ ຜູ້ທີ່ຮູ້ເທົ່າຮູ້ທັນເຫດການ ກໍຈະບໍ່ຖືສາຫາຄວາມ ເພາະສັງຄົມຍຸກດີຈິຕອນ ກໍເປັນແບບນີ້ແຫຼະ ມີຄວາມສຸກຈາກການປ່ອຍຂ່າວລື…
ໃນຖານະທີ່ເປັນພະນັກງານອາວຸໂສບຳນານ ຜູ້ຂຽນວ່າບໍ່ຄວນໄປຖືສາຫາຄວາມກັບຜູ້ທີ່ປ່ອຍຂ່າວນີ້ຫຼາຍ ຄວນຫັນກັບມາຫັນປ່ຽນວິກິດການໃຫ້ເປັນໂອກາດ ຍ້ອນກັບມາພິຈາລະນາສຳຫຼວດ ເບິ່ງຕົນເອງຄືນ ດ້ວຍຄວາມຮັບຮູ້ ແລະ ເຂົ້າໃຈວ່າ ກວ່າຈະເຖິງມື້ນີ້ ໄດ້ອົດທົນພະຍາຍາມມາຫຼາຍພຽງໃດ ຄວນຮຽນຮູ້ທີ່ຈະຖະນຸຖະໜອມຖານະຕຳແໜ່ງອັນຊົງກຽດນີ້ໄວ້ຢ່າງດີທີ່ສຸດ.
ຂໍພຽງແຕ່ມີສະຕິ ບໍ່ປະໝາດ ບໍ່ຫຼົງຕົວເອງ ແນ່ນອນວ່າ ອາດຈະມອງເຫັນຫົນທາງເອງວ່າ ຈະຄວນເຮັດຢ່າງໃດ ຈຶ່ງຈະສາມາດລົບລ້າງ “ຮອຍມົນທິນ” ອອກໄປໄດ້ຢ່າງຕະຫຼອດການ.
ສະເໜີແລກປ່ຽນບັນຫານີ້ ນຳຜູ້ຮູ້ທັງຫຼາຍ ເນື່ອງໃນໂອກາດທີ່ທົ່ວພັກ-ທົ່ວກອງທັບ ແລະ ທົ່ວປວງຊົນເຮົາ ພວມຕິດຕາມກອງປະຊຸມໃຫຍ່ 3 ຂັ້ນຂອງພັກເຮົາ.